Αφήνοντας το παιδί να βρει…τον εαυτό του

23/08/2019

από Skroutz Marketplace

Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, οι συνθήκες στις οποίες τα περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν τα τελευταία χρόνια περιορίζουν σημαντικά την ανάπτυξη της μοναδικής τους προσωπικότητας, τη δημιουργικότητα και την έμπνευση τους.

Υπερβολικά πολλές δραστηριότητες

Ναι, οι δραστηριότητες βοηθούν στην κοινωνικοποίηση του παιδιού, στην εκμάθηση κάποιας τέχνης, στη βελτίωση πολλών τους χαρακτηριστικών. Ας μην παρασυρόμαστε όμως κι ας μη θεωρούμε πως τα παιδιά που δεν έχουν ποτέ χρόνο για τον εαυτό τους είναι απαραιτήτως κι ευτυχισμένα.

Πολλές φορές η ανάγκη των γονιών να δουν τα παιδιά τους “επιτυχημένα” τους οδηγεί στην εξάντληση των παιδιών μέσω του στρες και του άγχους που όλες οι δραστηριότητες τους επιφέρουν. Σίγουρα οι προθέσεις είναι πάντα οι καλύτερες, ο ελεύθερος όμως χρόνος για παιχνίδι – ακόμη κι ο νεκρός χρόνος, είναι πολύτιμος για την ανάπτυξη μιας υγιής προσωπικότητας.

Χρόνος με την οικογένεια

Ο χρόνος με την οικογένεια είναι ιδιαίτερης σημασίας για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού, για την καλύτερη γνωριμία με τις βάσεις του και τους ανθρώπους του οικογενειακού του περιβάλλοντος. Γνωρίζοντας καλύτερα τους γονείς του, τα αδέρφια του, τους παππούδες του κλπ θα νιώσει ασφάλεια κι αποδοχή και θα αισθανθεί άνεση στο να είναι ο εαυτός του.

Ακόμα κι αν η καθημερινότητα των γονιών είναι πλέον τόσο απαιτητική ας προσπαθήσουμε να βρούμε χρόνο για τα παιδιά μας, ακόμη και για κάτι απλό όπως το να δούμε μια ταινία στην τηλεόραση, να σχολιάσουμε μια κατάσταση, να παίξουμε το αγαπημένο τους παιχνίδι, να κάνουμε ένα μικρό περίπατο κλπ.

Χρόνος για παιχνίδι

Το παιχνίδι είναι ξεχωριστός σύμμαχος στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του παιδιού. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη θετική επιρροή που έχει το παιχνίδι στο παιδί διαβάστε το άρθρο μας: Το παιδί στον κόσμο των παιχνιδιών

Αφήνουμε το παιδί να είναι παιδί, η ανεμελιά είναι βασικό στοιχείο της παιδικής ηλικίας που δυστυχώς έχει διαβρωθεί σε βαθμό που θεωρείται πια σημάδι τεμπελιάς κι αδυναμίας. Με μικρά καθημερινά ερεθίσματα το κάθε παιδί βρίσκει το δικό του "δρόμο" κι ως γονείς βρισκόμαστε στο πλάι του υποστηρίζοντας το χωρίς όμως να καταπατάμε τον προσωπικό του χώρο και χρόνο.